W tej grupie znalazło się sześć osób walczących w ramach obwodu oświęcimskiego: Alojzy Banaś, Jan Barcik, Jadwiga Dylik, Jan Jakuczek, Bronisława Kubisty i Maksymilian Niezgoda. Zostali oni aresztowani na przełomie września i października 1942 roku i osadzeni w więzieniu w Mysłowicach. Siódmą aresztowaną, śmiertelną ofiarą był Marian Feliks, który zmarł na tyfus 6 stycznia 1943 roku.
Kilkoro oświęcimskich bojowników uniknęło aresztowania. Antoni Szlachcic ps. „Laura” pozostał na wolności dzięki zachowaniu zimnej krwi. Stanisława Krępę (ps. „Trojacki”, oficera rezerwy kawalerii) oraz Alfredę i Ernestynę Dylik (siostry Jadwigi) w ostatniej chwili udało się ostrzec przed grożącym niebezpieczeństwem. Aresztowania i śmierć tych osób były skutkiem działalności dwójki konfidentów gestapo, którzy przeniknęli w szeregi polskiego podziemia: Stanisława Dembowicza ps. „Radom” i Mieczysława Mólki-Choynowskiego ps. „Mietek”. Obydwaj wyrokiem sądu polskiego państwa podziemnego zostali skazani na śmierć. Egzekucji dokonano w roku 1943.